ธุรกิจรับผลิตเครื่องสำอางในปัจจุบันถือว่าเป็นธุรกิจที่มีการแข่งขันสูง และความต้องการผลิตเครื่องสำอางมีมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ในขณะเดียวกันตลาดเครื่องสำอางก็เติบโตอย่างต่อเนื่องจากความเชื่อที่ทุกเพศ ทุกวัย ในสมัยนี้ก็อยากให้ตัวเองดูดีและมีภาพลักษณ์ที่ดีเช่นกัน แต่เบื้องหลังของเครื่องสำอางที่เราใช้กันอยู่ทุกวันนี้ ก็ต้องมาจากโรงงานที่เป็นต้นกำเนิดจริงๆ เพราะทั้งวัตถุดิบ กระบวนการผลิต มาตรฐานโรงงาน และหลายองค์ประกอบของเครื่องสำอางเกิดขึ้นในโรงงานผลิต จึงทำให้หัวใจของการเติบโตของธุรกิจนี้อยู่ที่ผู้ผลิตที่มองเห็นภาพรวมและอนาคตการเติบโตของเครื่องสำอาง
ธรรมชาติของผู้หญิงและเครื่องสำอาง
คุณนุชเห็นโอกาสอะไรให้ธุรกิจรับผลิตเครื่องสำอาง
ธุรกิจที่เกี่ยวกับความงามและสุขภาพ เป็นธุรกิจที่ไม่ว่ายุคไหนก็ขายได้เสมอ แม้จะประสบภาวะวิกฤตเศรษฐกิจคนก็ยังใส่ใจดูแลตัวเอง ในขณะเดียวกันทุกแบรนด์สินค้า ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์ระดับไหนก็ตาม ย่อมมีกลุ่มลูกค้าของตนเองอยู่แล้ว ธุรกิจเกี่ยวกับเครื่องสำอางจึงยังคงขายได้ แม้มีคู่แข่งเยอะก็ตาม
ธรรมชาติของผู้หญิงคือการหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองเสมอ โดยเฉพาะผลิตภัณฑ์ดูแลตัวเองอย่างครีมบำรุงและเครื่องสำอาง แต่หลายครั้งที่ผู้หญิงถูกผลิตภัณฑ์เหล่านี้ดึงดูดด้วยพรีเซนเตอร์ แพ็กเกจของสินค้า หรือส่วนผสมในผลิตภัณฑ์ที่ได้รับความนิยม จึงไม่แปลกเลยที่ผู้หญิงต้องเสี่ยงโชคด้วยการทดลองสิ่งใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา เพราะทุกผลิตภัณฑ์ย่อมมีทั้งดีและไม่ดี ถ้าโชคดีก็จะเจอสินค้าที่ใช้ได้ต่อเนื่องไปยาวๆ และแบรนด์ที่มีคุณภาพสินค้าดีก็จะขายได้อย่างต่อเนื่อง แม้ปัจจัยแรกที่ผู้หญิงเลือกอาจจะเป็นเรื่องของการตลาด หรือบางครั้งผู้หญิงเองก็ยังตามกระแสอยู่ แต่สุดท้ายแล้วผู้หญิงก็จะยังใส่ใจกับเรื่องคุณภาพเช่นเคย
อย่างนุชเองเป็นคนที่ใส่ใจดูแลตัวเองมาตั้งแต่เด็ก ทดลองใช้เครื่องสำอางและครีมบำรุงตามกระแสมาก็เยอะ ลองใช้ผลิตภัณฑ์ตามคำแนะนำของเพื่อนก็มี เรียกได้ว่าเจอทั้งผลิตภัณฑ์ที่ดีและไม่ดี ทั้งผลิตภัณฑ์ที่เหมาะและไม่เหมาะมากับสภาพผิวของเรา ดังนั้นนุชไม่กล้าปฏิเสธเลยว่า เราก็เคยโดนหลอกมาเหมือนกันค่ะ
ไม่ใช่แค่การใช้เครื่องสำอางหรือสกินแคร์ที่ต้องสุ่มดวง แต่นุชเองก็เคยรักษาผิวตามคลินิกต่างๆ ที่เป็นการรักษาโดยต้องใช้ยา ซึ่งการใช้ยารักษาถือเป็นเรื่องปกตินะคะ และการใช้ยาอย่างถูกวิธีในระยะหนึ่งจะดีในะระยะสั้น แต่ถ้าใช้ในระยะยาวต่อเนื่องกัน เคมีในยาอาจทำให้ผิวเรามีปัญหาได้ จุดนั้นทำให้เราหวนมาคิดว่า คงดีกว่าไหม ถ้าเราทำผลิตภัณฑ์ที่เราใช้ได้ทุกวัน และเป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องแก้ปัญหาและบำรุงในแต่ละวันได้อย่างดีด้วย
ดังนั้นการที่นุชมาผลิตเครื่องสำอางเอง ทำให้สามารถควบคุมปัจจัยการผลิตได้ตั้งแต่ต้นนำ ตรวจสอบเองได้ทุกขั้นตอนว่าเราสามารถผลิตเครื่องสำอางที่ได้คุณภาพ ที่สามารถให้ทุกคนใช้ได้อย่างมั่นใจ
ในเมื่อผู้หญิงยังต้องเสี่ยงโชคกันอยู่ แปลว่าโรงงานเครื่องสำอางยังแอบใส่สารอันตรายใช่ไหม
ทุกวงการมีทั้งคนดีและคนที่ทำไม่ถูกต้อง ซึ่งผู้บริโภคเองก็มีทั้งคนที่รู้ในเรื่องนี้และไม่รู้เช่นกัน เพราะบางคนก็รู้ทั้งรู้ก็ยังใช้สารอันตรายก็มีนะคะ แต่เพราะผู้บริโภคบางคนก็อยากใช้ในสิ่งที่เห็นผลเร็ว แต่เขาไม่ได้รู้ถึงผลเสียในระยะยาว
ถ้าย้อนไปตั้งแต่ยุคที่นุชเข้าสู่วงการนี้ ตอนนั้นยังเป็นอย่างในยุคแรก ลูกค้ามักถามหาความเชื่อถือด้วยการถามว่า “มีอย.หรือเปล่า” เราก็ต้องอธิบายตามความจริงว่า โดยกฎหมายเครื่องสำอางของประเทศไทยไม่จำเป็นต้องมีอย.สิ่งที่ตามมาก็คือ ครีมที่มีส่วนผสมของสสารอันตรายที่อันตรายถึงชีวิต เช่น สารปรอท เป็นโลหะหนักที่เข้าสู่ร่างกาย สารไฮโดรคีโนน เป็นยาแก้ฝ้า ซึ่งถ้าใช้ระยะยาว จะทำให้เป็นด่างขาวได้ กรดวิตามินเอที่มักใช้ในคลินิกเพื่อรักษาสิว กรดตัวนี้อนุญาตให้คุณหมอเป็นผู้จ่ายยาเท่านั้น เพราะต้องใช้ในระยะเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น อีกสารคือสเตียรอย เป็นตัวที่ใช้เกลื่อนตลาดไปหมด เพราะเห็นผลเร็ว ราคาถูก ปิดปัญหาได้ทุกฟังก์ชันตั้งแต่ช่วยลดสิว ลดฝ้า กระชับรูขุม ทำให้ขนหน้าขาว เรียกได้ว่าเปลี่ยนจากหน้าแย่กลายเป็นหน้าใสได้ในระยะสั้น
แต่ผู้บริโภคหารู้ไม่ว่า ถ้าใช้ระยะยาวอาจเป็นการกดภูมิคุ้มกันผิว ทำให้สิวประทุมากกว่าเดิม ทั้งปัจจัยที่สารเหล่านี้ทำให้เห็นผลเร็วและมีราคาถูก ทำให้ผู้ประกอบการมองว่า สารเหล่านี้ยังมีคนเรียกร้องที่อยากใช้อยู่ เขาเลยยังสั่งและรับผลิตเครื่องสำอางที่มีส่วนผสมสารอันตราย โดยที่ผู้บริโภคทั้งรู้และไม่รู้
จุดเริ่มต้นของการสร้างโรงงานผลิตครีมปลอดสารอันตราย 100%
สิ่งจุดประกายให้กระโดดเข้ามาในธุรกิจเครื่องสำอางที่เป็น Red Ocean
เราเคยทำแบรนด์เครื่องสำอางมาก่อน และโชคไม่ดีนักที่เจอโรงงานใส่สารอันตราย (สเตียรอยด์) มาในผลิตภัณฑ์ของเรา ซึ่งโดยปกติแล้วเวลาที่เราทำแบรนด์เอง เรามักผลิตขายและใช้กันเองด้วย แต่พอใช้ไปสักระยะหนึ่งหน้ากลับแย่ลง เราก็เริ่มแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับครีมของเรา เพราะจริงๆ ตอนนั้นเราก็ไว้ใจเจ้าของโรงงาน เพราะโรงงานนั้นเป็นที่น่าเชื่อถือของสังคม เราไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้
พอครีมของเราเกิดปัญหา เราก็เลยส่งครีมไปตรวจที่กรมวิทยาศาสตร์ ทำให้เรารู้ว่ามีสารอันตรายบางอย่างที่ปนมา เราตั้งใจในการทำแบรนด์มากๆ เพราะเราก็อยากทำสิ่งที่ดีให้ตัวเองได้ใช้ แล้วส่งต่อให้คนในครอบครัว และคนอื่นได้ใช้ด้วย แต่เมื่อผลออกมาตรงกันข้ามแบบนี้ เราก็รู้สึกเสียใจ จึงแก้ไขเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงนี้ด้วยการไปเรียนต่อปริญญาโท ด้านวิทยาศาสตร์เครื่องสำอาง เราอยากเรียนเพื่อมาเปิดโรงงานเองดีกว่า เราก็เริ่มจากโรงงานเล็กๆ เพื่อให้ทำแล้วมั่นใจว่า สิ่งที่เราทำออกมาต้องปลอดภัย เพราะเราไม่ใส่สารอันตรายแน่นอน นี่คือจุดเริ่มต้นเล็กๆ จากความที่เราอยากทำของดีๆ ให้คนรอบข้างได้ใช้ และตัวเราเองก็ใช้ได้อย่างปลอดภัยค่ะ
คำว่าจุดเริ่มต้นเล็กๆ ของนุชคือการที่ เราทำแบบไม่ได้คิดเรื่องเงินหรือหวังผลกำไรอะไรขนาดนั้น เพราะจุดมุ่งหมายหลักคือเราอยากทำใช้เอง อยากทำครีมที่กล้าบอกต่อให้คนที่เรารักได้ใช้ ฉะนั้นก็คงต้องบอกว่าเราทำและผ่านทุกอย่างมาได้ด้วยใจ เพราะถ้าทำของที่มีสารอันตรายป่านนี้เราก็คงรวยไปแล้ว (หัวเราะ) แต่เราอยากทำของที่มีคุณภาพ เพราะคิดว่ามันคงจะดีที่เราทำของดีๆ ทำด้วยใจที่มีคุณภาพในราคาที่คนเอื้อมถึงได้
อะไรทำให้ผู้บริโภคเชื่อใจ IDEAL
เบื้องต้นที่เห็นได้เลยคือ IDEAL มีการรับรองมาตรฐาน อย. อยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคือเรามีมาตรฐาน ASEAN GMP ที่สามารถตรวจสอบคุณภาพย้อนกลับได้ไปจนถึงวัตถุดิบ นอกจากนี้เรายังมีมาตรฐาน ISO 22716 ซึ่งเป็นมาตรฐานยุโรปที่สามารถส่งออกได้ทั่วโลก เราจึงไม่อยากให้สิ่งที่เราทุ่มเทมาต้องพังด้วยการที่ใส่สารที่ไร้มาตรฐานจากคำขอของลูกค้า นอกจากการมีมาตรฐานแล้ว ในเรื่องของการปฏิบัติงานเราก็จริงจัง และสร้างมั่นใจให้กับลูกค้าได้ เพราะเจ้าของแบรนด์ สามารถพูดคุยกับผู้บริหารระดับสูง หรือคุยกับเจ้าของบริษัทอย่างเราเองได้โดยตรงเลย เพราะเราเชื่อว่าการได้รู้ถึงนิสัยใจคอของเจ้าของโรงงาน จะทำให้ธุรกิจเกิดการเข้าใจกันมากขึ้น ทำงานร่วมกันด้วยความเข้าใจอย่างดี ฉะนั้นเราเลยเชื่อในเรื่องการสื่อสารระหว่างกันมากๆ ด้วยค่ะ
เมื่อธุรกิจเครื่องสำอางกลายเป็น Red Ocean แล้ว IDEAL มีบริหารอย่างไรให้แพสชันกับเงินไปด้วยกันได้
เพราะทุกอย่างเริ่มจากแพสชันแรกที่เราอยากทำแต่ของดี เราไม่สบายใจที่เราต้องทำของที่ไม่ดีหรือไม่มีคุณภาพออกไป แต่ถ้ามีลูกค้าแบรนด์ไหนที่มีเงิน แต่ไม่ได้ใส่ใจเรื่องคุณภาพ เราก็ไม่ได้รับทำหรือไม่ได้ทำธุรกิจกันต่อ เราจึงยึดแพสชันเดิมที่ตั้งใจอยากทำของดีไว้เสมอ
เรื่องราคาของผลิตภัณฑ์จากโรงงานผลิตของเรา นุชไม่อยากเรียกว่าเราขายของแพง เพราะเราขายสิ่งที่สมเหตุสมผลกับสิ่งที่แบรนด์และลูกค้าจะได้รับมากกว่า เพราะสุดท้ายแล้ว ผู้บริโภคมักอยากได้สิ่งที่มีคุณภาพมากกว่าการโฟกัสที่ราคาค่ะ ซึ่งเมื่อแบรนด์ทำแต่ของดีๆ สู่มือลูกค้า แน่นอนว่าต้องมีคนซื้อซ้ำ ธุรกิจก็จะอยู่ต่อได้ทั้งแบรนด์และโรงงานผลิตอย่างเราด้วย มันจะไม่เป็นแค่แบรนด์ที่มีกระแสมาครั้งเดียวแล้วจากไป นี่จึงเป็นการสร้างเครือข่ายธุรกิจที่ยั่งยืนได้ และเราอยากจะเป็นจุดเริ่มต้นของผลิตภัณฑ์ดีๆ เป็นสารตั้งต้นที่ทำให้ทุกแบรนด์ประสบผลสำเร็จได้ค่ะ
ธุรกิจรับผลิตเครื่องสำอางในตอนนี้ยังคงเป็น Red Ocean อยู่ไหม?
จริงๆ ตอนนี้ธุรกิจนี้มีน้อยลงนะ เพราะกฏหมายเข้มขึ้นขึ้น สมัยก่อนมีโรงงานที่ทำเครื่องสำอางอย่างง่ายเยอะมาก ซึ่งไม่มีการตรวจมาตรฐานที่เคร่งครัด แต่ตอนนี้พอมีกฎหมายเข้ามากำกับดูแลมากขึ้น โรงงานเหล่านี้ก็หายไปหมดเหมือนกัน ทำให้โรงงานเล็กๆ ที่ไม่มีมาตรฐานก็เจอวิกฤตหนัก ดังนั้นการจะเปิดธุรกิจใหม่ในตอนนี้จึงยากขึ้น คนเปิดใหม่ไม่มีและคนเก่าก็ปิดตัวลง ฉะนั้นเราเลยมองว่า บางโรงงานที่ใส่สารอันตรายลงไป เขาอาจจะโกยเงินมาแล้วช่วงหนึ่ง แต่พอถึงวันที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป เขาก็จะอยู่ไม่ได้ การทำธุรกิจของเราจึงมองว่าถ้าลูกค้าอยู่ได้ เราก็อยู่ได้ และจะทำให้เราทำธุรกิจได้แบบยั่งยืนด้วยค่ะ
การเติบโตแบบยั่งยืนสำหรับ IDEAL มีความหมายยังไง
การสร้าง IDEAL ให้เติบโตอย่างยั่งยืนมันคือการที่เราคิดว่า เราทำธุรกิจเหมือนเรามีครอบครัวมีลูก เรามีคนที่ต้องดูแล ถ้าทำอะไรที่เสี่ยง มันจะส่งผลไม่ดีต่อครอบครัวของเรา และสร้างความไม่มั่นคงด้วย เราอยากโตในแบบที่ต้องกล้าบอกคนอื่นว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ โตแบบที่กล้าจะบอกคนอื่นๆ ว่า เรากำลังทำของสินค้าและของดีๆ
ยิ่งไปกว่านั้นคือเราตั้งใจใช้เวลาทำและประคับประคองทุกแบรนด์ไปพร้อมกับเราอย่างดี ดูแลไปพร้อมกับทุกคนในโรงงานของเราด้วย เพราะก่อนที่เราจะดูแลคนนอกได้ เราต้องดูแลคนในโรงงาน หรือคนในบ้านของเราให้ดีที่สุดก่อน ฉะนั้นเราจึงค่อยเติบโต เราไม่ได้หวือหวาแบบก้าวกระโดด ซึ่งแม้ว่าจริงๆ เราก็คิดอยากที่จะรวยนะ แต่เราขอทำทุกอย่างด้วยความสุขระหว่างทางดีกว่า
ถ้าชาติหน้ามีจริง คุณนุชยังอยากสร้าง IDEAL ขึ้นมาอยู่ไหม
อยากค่ะ ไม่รู้ว่ามีใครเคยเห็นคำถามบนอินเตอร์เน็ตไหม ที่เขาถามว่า “ถ้าไม่เกี่ยวข้องกับเงินคุณอยากทำอาชีพอะไร” คำถามมันดูง่ายเนอะ แต่จริงๆ เราคิดยากนะคะ อย่างบางคนก็บอกว่าอยากเป็นไกด์ บ้างก็อยากเป็นพนักงานคอลเซ็นเตอร์ แต่ตัวนุชเอง นุชใช้เวลาคิดนานมาก ตอนนั้นเราก็สงสัยในตัวเองว่า ทำไมเราไม่มีงานอดิเรกหรือสิ่งที่ชอบเลยนะ ก็คิดวนมาเรื่อยๆ จนวันหนึ่ง เราถึงฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าทุกวันนี้เราทำอะไรอยู่ แล้วเรารู้สึกยังไงกับมัน จนเราก็ลองตอบคำถามนี้กับตัวเองอีกครั้ง จนได้คำตอบว่า เราอยากทำสิ่งนี้ เราอยากดูแลเรื่องความสวยความงามและสุขภาพ โดยต้องเป็นการออกมาให้เป็นสิ่งดีๆ ของดีๆ เพื่อให้ทุกคนใช้ เพราะเราก็รักสิ่งนี้มากจริงๆ ค่ะ
